زندگی‌نامه:

بسیجی شهید محمد حسن نجفی در سال 1343 در روستای ولمازو در یک خانواده کارگری و مذهبی دیده به جهان گشود. شهید در سن 7 سالگی وارد دبستان شهید شریف واقفی ولمازو شد و دوره ابتدایی را به پایان رساند. بدلیل فقر مالی و دلایل دیگر وی از ادامه تحصیل باز ماند و از راه کارگری به تامین معاش خانواده کمک می‌کرد.

صفات اخلاقی:

شهید دارای حسن خلق بوده ویژه‌ای بود،‌لباس‌های ساده می‌پوشید و در منزل قدیمی و کاهگلی پدر زندگی می‌کرد. در سال 1357 همزمان با اوج گیری انقلاب در تظاهرات علیه رژیم ست‌شاهی حضور فعالانه داشت. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) به منظور پاسداری از ارزشهای انقلاب اسلامی،‌ در محل از اولین نفراتی بود که به عضویت بسیج درآمد و در این پایگاه مقاومت جزو افراد موثر بوده و تلاش‌های فروانی در این زمینه داشت.

حضور شهید در جبهه و جنگ:

شهید بزرگوار نجفی در سال 1362 برای پاسداری از نظام بعنوان نیروی داوطلب بسیجی، جهت مقابله با اشرار و قاچاقچیان مدت 6 ماه در زاهدان حضور فعالانه یافت و پس از برگشت به شهر و کاشانه خویش، بعنوان نیروی جهادی جهت بازسازی شهر جنگ‌زده و مقاوم سوسنگرد به این شهر عازم شد و یک ماه در این شهر بطور داوطلبانه فعالیت نمود. سپس به ولمازو برگشت و خود را برای خدمت مقدس سربازی آماده کرد. (سالهای 1362 و 63). شهید بزرگوار این دو سال را در کردستان مشغول انجام وظیف شد و بعد از پایان خدمت سربازی در تاریخ 18/5/64 به آغوش گرم خانواده بازگشت.

پس از پایان خدمت سربازی به پیشنهاد خانواده در تاریخ 28/8/64 ازدواج نمود ولی این شهید سرافراز که دلش برای دفاع از کیان اسلامی می‌تپید علیرغم مخالفت‌های انجام شده در تاریخ 19/8/64 بار دیگر به جبهه اعزام گشت.

شهادت:

شهید نجفی در سال 1364 در عملیات غرورآفرین کربلای 8 (شط‌علی) بعنوان تک‌تیرانداز و جمعی گردان صاحب‌الزمان تیپ یکم لشکر ویژه 25 کربلا شرکت داشت. وی بهمراه چند تن از همرزمان دیگرش هنگامی که سوار بر قایق قصد عبور از اروندرود را داشتند مورد اصابت سلاح‌های دشمن قرار گرفته و پیکر همه سرنشینان قایق در آب خروشان اروند از نظرها پنهان شد. سالها پدر و مادر مظلوم این شهید و همچنین خانواده، چشم‌انتظار رجعت پیکر مطهر وی بودند تا اینکه تقریباً پس از 12 سال پیکر مطهر این شهید به شهر و دیار خود باز گشت و پس از برگزاری نماز جمعه طی تشییع جنازه‌ای پرشکوه به روستای ولمازو منتقل و بخاک سپرده شد.

                                                                                                یادش گرامی؛‌راهش پر رهرو